Kategorie
Prawo dla biznesu

Organizowanie szkoleń w czasie II fali pandemii

Przedsiębiorcy prowadzący działalność polegającą na organizowaniu szkoleń zawodowych i służbowych mogą zadawać sobie podstawowe pytanie – czy w obecnej, niezwykle zmiennej sytuacji prawnej, prowadzenie zebrań i spotkań o charakterze szkoleniowym jest dopuszczane przez prawo? Poniżej zamieszczam odpowiedź, bazując na przepisach rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 października 2020 roku w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii (Dz. U. z 2020 roku, poz. 1758), dalej „Rozporządzenia”.

Co mówią normy prawne?

Zgodnie z § 28 ust. 1 Rozporządzenia, Do odwołania zakazuje się organizowania zgromadzeń w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 24 lipca 2015 r. – Prawo o zgromadzeniach (Dz. U. z 2019 r. poz. 631), z wyłączeniem zgromadzeń organizowanych na podstawie zawiadomienia, o którym mowa w art. 7 ust. 1, art. 22 ust. 1 albo decyzji, o której mowa w art. 26b ust. 1 tej ustawy, przy czym: 1) maksymalna liczba uczestników nie może być większa niż 5; 2) odległość pomiędzy zgromadzeniami nie może być mniejsza niż 100 m. Jak stanowi natomiast § 28 ust. 9 Rozporządzenia, Do odwołania zakazuje się organizowania innych niż określone w ust. 1 zgromadzeń, w tym imprez, spotkań i zebrań niezależnie od ich rodzaju, z wyłączeniem: 1) spotkań lub zebrań służbowych i zawodowych; 2) imprez i spotkań do 20 osób, które odbywają się w lokalu lub budynku wskazanym jako adres miejsca zamieszkania lub pobytu osoby, która organizuje imprezę lub spotkanie. Zgodnie natomiast z § 28 ust. 11 Rozporządzenia, Ograniczenia liczby osób, o którym mowa w ust. 9, nie stosuje się w przypadku przeprowadzania: 1) egzaminów w ramach kształcenia w zawodach medycznych; 2) konkursu na aplikację sędziowską i aplikację prokuratorską, w tym aplikacje prowadzone w formie aplikacji uzupełniających, a także egzaminów sędziowskich i egzaminów prokuratorskich; 3) egzaminów na biegłych rewidentów i doradców podatkowych; 4) egzaminów przeprowadzanych w toku postępowania kwalifikacyjnego dla osób ubiegających się o nadanie uprawnień zawodowych w zakresie szacowania nieruchomości.

Zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 24 lipca 2015 roku Prawo o zgromadzeniach (Dz. U. z 2019 roku, poz. 631, t. j.), Zgromadzeniem jest zgrupowanie osób na otwartej przestrzeni dostępnej dla nieokreślonych imiennie osób w określonym miejscu w celu odbycia wspólnych obrad lub w celu wspólnego wyrażenia stanowiska w sprawach publicznych (ust. 1); Zgromadzeniem spontanicznym jest zgromadzenie, które odbywa się w związku z zaistniałym nagłym i niemożliwym do wcześniejszego przewidzenia wydarzeniem związanym ze sferą publiczną, którego odbycie w innym terminie byłoby niecelowe lub mało istotne z punktu widzenia debaty publicznej (ust. 2).

Interpretacja przepisów

Jak wynika z wykładni językowej § 28 ust. 1 Rozporządzenia, przedmiotem unormowanego zakazu pozostają wyłącznie zgromadzenia w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 24 lipca 2015 roku Prawo o zgromadzeniach. Spotkania i zebrania organizowane w niepublicznych powierzchniach nie stanowią zgromadzeń w rozumieniu ww. ustawy. Nie są one bowiem organizowane w przestrzeni publicznej dla nieokreślonych imiennie osób. Również ich szkoleniowy cel jest odmienny od celu zgromadzeń, uregulowanego w art. 3 ustawy z dnia 24 lipca 2015 roku Prawo o zgromadzeniach. Jeżeli więc przedmiotowe spotkania i zebrania nie są prowadzone w celu odbycia wspólnych obrad lub w celu wspólnego wyrażenia stanowiska w sprawach publicznych, a wyłącznie w celach szkoleniowych, to tym samym, nie są objęte zakazem wynikającym z § 28 ust. 1 Rozporządzenia.

Treść Rozporządzenia nie zawiera definicji legalnej terminów spotkanie „służbowe i zawodowe” lub zebranie „służbowe i zawodowe”. Przy dekodowaniu znaczenia ww. terminów należy odwołać się w pierwszej kolejności do ich słownikowych definicji, zgodnie z którymi „służbowy” oznacza „dotyczący pracy w jakiejś instytucji, w wojsku itp.; należny komuś z tytułu pracy”[1], natomiast „zawodowy” oznacza „związany z jakimś zawodem; przygotowujący do zawodu; uprawiający coś jako zawód; wykonywany jako zawód”[2]. Dokonując wykładni znaczenia ww. terminów należy mieć na uwadze również treść § 28 ust. 11 Rozporządzenia. Przy jego pomocy Ustawodawca spod przedmiotowego zakazu wyłączył szczególnego rodzaju egzaminy zawodowe, których prowadzenie w sposób oczywisty wiąże się z podnoszeniem kwalifikacji służbowych i zawodowych. Działanie Ustawodawcy zmaterializowane przy pomocy § 28 ust. 11 Rozporządzenia pozwala na wyinterpretowanie ogólnego celu, jaki przyświecał przy okazji całościowego formułowania regulacji zawartej w § 28 Rozporządzenia – dążenia do wyłączenia z zakresu ustawionych ograniczeń i zakazów działalności związanej z podnoszeniem kwalifikacji służbowych i zawodowych.

Na wypadek uznania, że przedmiotowe spotkania i zebrania stanowią zgromadzenia w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 24 lipca 2015 roku Prawo o zgromadzeniach, należy więc przyjąć, że objęte są one wyłączeniem wynikającym z § 28 ust. 9 pkt 1 Rozporządzenia. Na trafność powyższego wniosku wskazuje treść przywołanych powyżej definicji, treść § 28 ust. 11 Rozporządzenia oraz – przede wszystkim – zawodowy i służbowy charakter, który niewątpliwie można im przypisać. W przypadku gdy przedmiotowe spotkania i zebrania organizowane są w związku z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych lub przygotowaniem do wykonywania określonych czynności zawodowych lub służbowych, spełniają kryterium służbowego lub zawodowego charakteru, o którym mowa w § 28 ust. 9 pkt 1 Rozporządzenia.

Wnioski

Na podstawie przepisów Rozporządzenia dopuszczalne jest prowadzenie w powierzchniach niepublicznych, spotkań lub zebrań celem realizowania szkoleń zawodowych bądź szkoleń ukierunkowanych na podnoszenie kwalifikacji służbowych lub zawodowych.

adwokat Piotr Kałużny

[1] https://sjp.pwn.pl/szukaj/s%C5%82u%C5%BCbowy.html

[2] https://sjp.pwn.pl/szukaj/zawodowy.html

Kategorie
Biznes Prawo dla biznesu

Umorzenie podatków i inne ulgi podatkowe

Realia, w których przyszło aktualnie funkcjonować nie tylko przedsiębiorcom, ale także osobom które nie prowadzą działalności gospodarczej, z pewnością nie sprzyjają zarobkowaniu. Dwukrotnie oglądamy każdą złotówkę przed jej wydaniem (i to z dwóch stron!). Niniejszy artykuł dedykowany jest tym, którzy obecnie przeżywają trudności finansowe i rozważają wszelkie możliwości wybrnięcia z impasu recesji i spirali zadłużenia – w tym wypadku – zadłużenia podatkowego.

Rodzaje ulg

Polski ustawodawca w ramach przepisów ordynacji podatkowej (ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa) zamieścił rozdział 7a pt. „ulgi w spłacie zobowiązań podatkowych”. Zgodnie z art. 67a ww. ustawy, organ podatkowy na wniosek podatnika może:

  1. odroczyć termin płatności podatku lub rozłożyć zapłatę podatku na raty;
  2. odroczyć lub rozłożyć na raty zapłatę zaległości podatkowej wraz z odsetkami za zwłokę lub odsetki od nieuregulowanych w terminie zaliczek na podatek;
  3. umorzyć w całości lub w części zaległości podatkowe, odsetki za zwłokę lub opłatę prolongacyjną, przy czym umorzenie zaległości podatkowej powoduje również umorzenie odsetek za zwłokę w całości lub w takiej części, w jakiej została umorzona zaległość podatkowa.

Podstawy udzielenia ulgi

Podkreślenia wymaga, że przyznanie ulgi podatkowej stanowi uprawnienie organu podatkowego i mieści się w jego swobodzie decyzyjnej. Decyzja o udzieleniu ulgi jest uznaniowa i zależy od urzędu. Niemniej, nawet w przypadku gdy prawidłowo zostanie złożony wniosek o udzielenie ulgi, nie ma gwarancji, że taka ulga zostanie przyznana. Urząd rozpatruje każdą sprawę indywidualnie. Organ podatkowy jest uprawniony między innymi do sprawdzenia sytuacji majątkowej i zweryfikowania jak odmowa umorzenia zaległości podatkowej wpłynie na sytuację życiową podatnika oraz jego rodziny.

Przesłaną udzielenia ww. ulg podatkowych jest wystąpienie przypadku uzasadnionego ważnym interesem podatnika lub interesem publicznym. Normy prawa podatkowego nie zawierają jednoznacznych definicji przypadku uzasadnionego ważnym interesem podatnika lub interesem publicznym. W tym zakresie warto odwołać się do wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 22 kwietnia 1999 roku (syn. akt SA/850/98), w którym to wskazano, że:

ważny interes podatnika to sytuacja, gdy z powodu nadzwyczajnych, losowych przypadków, podatnik nie jest w stanie zaległości podatkowych uregulować – będzie to np. utrata możliwości zarobkowania, utrata losowa majątku;

interes publiczny to sytuacja, gdy zapłata zaległości podatkowej spowoduje konieczność sięgania przez podatnika do środków pomocy państwa, gdyż nie będzie w stanie zaspakajać swoich potrzeb materialnych.

Umorzenie z urzędu

Organ podatkowy może również z urzędu udzielić ulgi w spłacie zobowiązań podatkowych, w postaci umorzenia w całości lub w części zaległości podatkowej, odsetek za zwłokę lub opłaty prolongacyjnej (art. 67d ww. ustawy). Umorzenie z urzędu oznacza, że organ jest uprawniony podjąć czynność samodzielnie, bez jakiejkolwiek inicjatywy ze strony podatnika. Organ podatkowy może udzielić ulgi z urzędu w sytuacji gdy:

  1. zachodzi uzasadnione przypuszczenie, że w postępowaniu egzekucyjnym nie uzyska się kwoty przewyższającej wydatki egzekucyjne;
  2. kwota zaległości podatkowej nie przekracza pięciokrotnej wartości kosztów upomnienia w postępowaniu egzekucyjnym;
  3. kwota zaległości podatkowej nie została zaspokojona w zakończonym lub umorzonym postępowaniu likwidacyjnym lub upadłościowym albo sąd oddalił wniosek o ogłoszenie upadłości;
  4. podatnik zmarł, nie pozostawiając żadnego majątku lub pozostawił ruchomości niepodlegające egzekucji na podstawie odrębnych przepisów albo pozostawił przedmioty codziennego użytku domowego, których łączna wartość nie przekracza kwoty 5.000,00 zł, i jednocześnie brak jest spadkobierców innych niż Skarb Państwa lub jednostka samorządu terytorialnego oraz nie ma możliwości orzeczenia odpowiedzialności podatkowej osoby trzeciej.

Wniosek o udzielenie ulgi

Wniosek o udzielenie ww. ulg może złożyć: podatnik, spadkobierca podatnik lub płatnika oraz osoba trzecia. Wniosek o umorzenie zaległości podatkowej, odsetek lub opłaty prolongacyjnej należy złożyć najwcześniej dzień po terminie płatności podatku. Nie należy tego robić wcześniej, gdyż umorzenie dotyczy tylko zaległości podatkowych. Nie można też zwlekać ze złożeniem wniosku. Jeżeli bowiem organ podatkowy nie umorzy płatności, to uregulowania będą wymagały także odsetki.

adwokat Piotr Kałużny

Kategorie
Prawo dla biznesu Prawo umów

Koronawirus na siłowni

Przedłużający się okres obowiązywania ograniczeń związanych z funkcjonowaniem siłowni, jest niezwykle dokuczliwy nie tylko dla przedsiębiorców z branży fitness, ale także (a może przede wszystkim) dla konsumentów korzystających z tej formy spędzania wolnego czasu. Poniżej zamieszczam link do artykułu opubilkowanego w ostatnim czasie na łamach portalu Wirtualna Polska. Został on w całości poświęcony sytuacji konsumentów w dobie obowiązywania zakazu działania siłowni i wyłączenia możliwości korzystania z wykupionych karnetów. Mam przyjemność być autorem opinii prawnej zawartej w treści artykułu. Zachęcam do lektury.

https://m.sportowefakty.wp.pl/fitness/881396/rozwiazanie-umowy-przedluzenie-karnetu-vouchery-klienci-silowni-nie-musza-sie-ob?fbclid=IwAR0NQwEyeRkPat-yUGemCsvtoQ9rWn_pWYNzLOyUSPPBsN-lqzfu6KX2PA0

adwokat Piotr Kałużny

Kategorie
Prawo dla biznesu

#RatujBiznes

Mam przyjemność Państwa poinformować, że prowadzona przeze mnie Kancelaria uczestniczy w akcji #RatujBiznes.

#RatujBiznes to inicjatywa Rzecznika Małych i Średnich Przedsiębiorców. Celem akcji jest informowanie mikro, małych i średnich przedsiębiorców o instrumentach wsparcia w zakresie należności publicznoprawnych, przysługujących w realiach panującej epidemii. W ramach akcji #RatujBiznes, biorące w niej udział kancelarie udzielają nieodpłatnej (pro publico bono) pomocy prawnej przedsiębiorcom z sektora MŚP w zakresie przygotowywania i składania wniosków o uzyskanie przedmiotowego wsparcia.

Jeżeli jesteście Państwo przedsiębiorcami potrzebującymi pomocy prawnej w tej jakże trudnej sytuacji, w której się wszyscy aktualnie znajdujemy, proszę o kontakt.

adwokat Piotr Kałużny

Kategorie
Prawo dla biznesu

Zawieszenie działalności gospodarczej przez przedsiębiorcę cz. 2

Kontynuując wątek zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej, nie można pominąć podstawowych skutków jakie ono wywołuje. Poza pierwszym zagadnieniem, oscylującym wokół pytania – czy mogę zawiesić wykonywaną działalność, należy odpowiedzieć również na pytanie drugie – co zawieszenie przyniesie mojemu przedsiębiorstwu?

 

W jakim okresie zawieszenie wykonywania działalności gospodarczej wpływa na zobowiązania publicznoprawne?

Zawieszenie wykonywania działalności gospodarczej wywiera skutki prawne (względem zobowiązań publicznoprawnych) od dnia, w którym rozpoczyna się zawieszenie wykonywania działalności gospodarczej, do dnia poprzedzającego dzień wznowienia wykonywania działalności gospodarczej.

 

Czy zawieszenie wykonywania działalności gospodarczej ogranicza zobowiązania publicznoprawne?

W okresie zawieszenia przedsiębiorca zostaje uwolniony od obowiązków związanych z płaceniem składek na ubezpieczenia społeczne oraz składaniem deklaracji i wpłacaniem zaliczek na podatek dochodowy.

 

Jakie działania może podejmować przedsiębiorca w okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej?

W okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej przedsiębiorca może:

  1. wykonywać wszelkie czynności niezbędne do zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,
    w tym rozwiązywania zawartych wcześniej umów;
  2. przyjmować należności i jest obowiązany regulować zobowiązania, powstałe przed datą zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej;
  3. zbywać własne środki trwałe i wyposażenie;
  4. osiągać przychody finansowe, także z działalności prowadzonej przed datą zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej;
  5. zostać poddany kontroli na zasadach przewidzianych dla przedsiębiorców wykonujących działalność gospodarczą;
  6. powołać albo odwołać zarządcę sukcesyjnego.

Ponadto przedsiębiorca w tym okresie ma prawo albo obowiązek uczestniczyć w postępowaniach sądowych, postępowaniach podatkowych i administracyjnych związanych z działalnością gospodarczą wykonywaną przed datą zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej. Jest zobowiązany wykonywać wszelkie obowiązki nakazane przepisami prawa.

 

Jakich działań przedsiębiorca nie może wykonywać w okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej?

W okresie zawieszenia przedsiębiorca nie może wykonywać działalności gospodarczej i osiągać bieżących przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

adwokat Piotr Kałużny

 

Kategorie
Prawo dla biznesu

Zawieszenie działalności gospodarczej przez przedsiębiorcę cz. 1

W aktualnych realiach społecznych i gospodarczych, związanych z „szalejącym” wirusem SARS-CoV2, przedsiębiorcy poszukują rozwiązań pozwalających na uratowanie prowadzonych przedsięwzięć biznesowych. Jednym z dostępnych aktualnie środków umożliwiających osiągnięcie tego celu jest zawieszenie wykonywania działalności gospodarczej (art. 22-25 ustawy z dnia 6 marca 2018 roku Prawo przedsiębiorców).

Kto może zawiesić wykonywanie działalności gospodarczej?

Z możliwości tej może skorzystać każdy przedsiębiorca (niezależnie od formy prawnej), który:

  1. nie zatrudnia pracowników albo
  2. zatrudnia wyłącznie pracowników przebywających na urlopie macierzyńskim, urlopie na warunkach urlopu macierzyńskiego, urlopie wychowawczym lub urlopie rodzicielskim niełączących korzystania z urlopu rodzicielskiego z wykonywaniem pracy u pracodawcy udzielającego tego urlopu (w przypadku zakończenia korzystania z urlopów lub złożenia przez pracownika wniosku dotyczącego łączenia korzystania z urlopu rodzicielskiego z wykonywaniem pracy u pracodawcy udzielającego tego urlopu, pracownik ma prawo do wynagrodzenia jak za przestój, określonego przepisami prawa pracy, do zakończenia okresu zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej).

Należy przy tym podkreślić, że powyższe wymogi dotyczą wyłącznie zatrudniania pracowników w rozumieniu art. 2 kodeksu pracy. Możliwość zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej nie jest wykluczona przez zatrudnianie pracowników na innej podstawie niż przepisy prawa pracy, np. na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło.

Na jak długo można zawiesić wykonywanie działalności gospodarczej?

Przedsiębiorca wpisany do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, czyli tzw. przedsiębiorca jednoosobowy, może zawiesić wykonywanie działalności gospodarczej na czas nieokreślony albo określony, nie krótszy jednak niż 30 dni. Przedsiębiorca wpisany do Rejestru Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego, czyli prowadzący działalność np. w formie spółki kapitałowej lub osobowej, może zawiesić wykonywanie działalności gospodarczej na okres od 30 dni do 24 miesięcy.

Co jest podstawą zawieszenia wykonywanie działalności gospodarczej oraz jej wznowienia?

Podstawą zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej oraz jej wznowienia jest co do zasady wniosek o wpis informacji o zawieszeniu wykonywania działalności gospodarczej. Treść wniosku wyznacza również czas trwania zawieszenia.

W przypadku przedsiębiorcy wpisanego do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej okres zawieszenia rozpoczyna się od dnia wskazanego we wniosku i trwa do dnia wskazanego w tym wniosku albo wskazanego we wniosku o wznowienie wykonywania działalności gospodarczej albo do dnia ustanowienia zarządu sukcesyjnego. Co do przedsiębiorcy wpisanego do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego, okres zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej rozpoczyna się od dnia wskazanego we wniosku, nie wcześniej niż w dniu złożenia wniosku, i trwa do dnia wskazanego we wniosku o wpis informacji o wznowieniu wykonywania działalności gospodarczej, który nie może być wcześniejszy niż dzień złożenia wniosku.

Zapraszam do kontynuacji niniejszego wpisu, która pojawi się już niebawem. Druga część zostanie poświęcona skutkom zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej.

adwokat Piotr Kałużny