Spłacenie kredytu „frankowego” w całości nie pozbawia kredytobiorcy możliwości dochodzenia od banku roszczeń związanych z tym kredytem. Po spłacie całości kredytu nie można już co prawda domagać się ustalenia nieważności umowy (nie można złożyć pozwu o ustalenie i zapłatę). Jedyne żądanie, jakie można postawić w takiej sytuacji to żądanie zapłaty (pozew wyłącznie o zapłatę).
Sytuacja „frankowicza”, który spłacił kredyt jest więc nieco inna niż kredytobiorcy, który nadal reguluje raty kapitałowo-odsetkowe. W obu przypadkach należy jednak dowieść przed sądem podobnych okoliczności – tzn. tego, że zawarta umowa zawierała postanowienia abuzywne (niedozwolone, nieuczciwe) i naruszała przepisy prawa.
Kredytobiorca, który spłacił kredyt „frankowy” może dochodzić zwrotu rat kapitałowo-odsetkowych, spłaconych na podstawie nieważnej umowy. Wariant ewentualny to domaganie się „odfrankowania” („odfrankowienia”) umowy. W tej drugiej sytuacji kredytobiorca może dochodzić zwrotu tej części rat kapitałowo-odsetkowych, którą nadpłacił w związku ze stosowaniem przez bank niedozwolonych postanowień umowy (klauzul przeliczeniowych i waloryzacyjnych do bankowego kursu franka szwajcarskiego). Kredytobiorcy, którzy spłacili w całości zobowiązanie wobec banku, nie są więc pozbawieni możliwości odzyskania przynajmniej części wpłaconych pieniędzy.
adwokat Piotr Kałużny